హలో ఫ్రెండ్స్. నేను మీ విక్కీ ని. అందరూ ఎలా ఉన్నారు? మేం ఇద్దరం కలిసిన తరువాత ఏం జరిగిందో తెలుసుకోవాలనే ఆరాటం తో ఉండబట్టలేకపోతున్నారా? మీ మీ తమ్ముడిని, చెల్లిని ఆడిస్తూ చదవండి. మాంచి మజా వస్తది.
దీని ముందు కథ ఏం జరిగిందో తెలియాలంటే ముందు భాగం మీరే చదవండి.
ఓకే. నో మోర్ వెయిటింగ్. పదండి. వెళ్దాము ముందుకి.
అలా ఇద్దరం మంచిగా ఎంజాయ్ చేసాక ఇంటికెళ్లి, ఫ్రెష్ అప్ అయ్యి తిని రూమ్ లోకి వెళ్లి. జరిగింది అంతా గుర్తు తెచ్చుకుంటూ, తమ్ముడి తో కొద్ది సేపు కసిగా ఆడేసుకొని పడుకుందాం అని బెడ్ ఎక్కాను. ఎందుకో తనకి మెసేజ్ చేయాలి అనిపించింది. మెల్లగా ధైర్యం తెచ్చుకొని వాట్సాప్ లో మెసేజ్ చేశా.
నేను: హాయ్ రమ్య! వెళ్లిపోయావా ఇంటికి? డిన్నర్ చేశావా?
ఒక రెండు నిమిషాల తరువాత తన నుండి మెసేజ్ వచ్చింది.
రమ్య: హలో? ఎవరు మీరు?
నేను: మెట్రో ట్రైన్ లో నీ వేడి చల్లార్చిన వాడ్ని.
రమ్య: ఓహ్ నువ్వా. హే! ఆయినా నేను నిన్ను రేపు మెసేజ్ చేయమన్నాను. ఈ రొజే చేశావ్ ఏంటి?
నేను: టైం చూడు ఫస్ట్. ఎంతయ్యిందో.
రమ్య: అయ్యో! అవును కదా. టైమే తెలియలేదు తెల్సా?
నేను: అబ్బో. టైం తెలియనంతగా ఎం చేస్తున్నావ్ ఏంటి?
రమ్య: యే? నీకు తెలియదా? నువ్ ఎం చేసావో ఇప్పుడు వరకు నేను కూడా అదే చేశాను.
నేను: నేనేం చేశానో నీకెలా తెలుసు ?
రమ్య: నేను కూడా అదే చేశా కాబట్టి నాకు తెలుసు. అయినా నీ ధైర్యానికి మెచ్చుకోవాలి.
నేను: ఎందుకు రమ్యా?
రమ్య: మెట్రో ట్రైన్ లో ఎవరైనా పాటలు వింటారు. లేదా సినిమాలు చూస్తారు. కానీ నువ్వేమో దెంగిచ్చుకునే మూలుగులు వింటూ ఆ కసినంతా ట్రైన్ గోడపై చూపిస్తూ కార్చుకుంటున్నావ్.
నేను: మరేం చేయమంటావ్ చెప్పు. సింగిల్ సింతకాయలు అంతే గా దిక్కు.
రమ్య: అయినా ఆ ఆడియో లో ఆ అమ్మాయి మూలుగుతుంటే అమ్మాయి అయిన నాకే కారిపోయినంత పని అయ్యింది.
నేను: హ్మ్, అది సరే. నీ ఫోటో ఒకటి పెట్టొచ్చు కదా.
రమ్య: యే ? చూసి కొట్టుకుంటావా మళ్లీ ?
నేను: అలా కాదు. సర్లే. పోనీ ఎప్పుడు కలుద్దాం ఇంతకీ?
రమ్య: రేపు ఏం పని ఉంది నీకు ?
నేను: రేపు ఆఫీస్ కి వెళ్ళాలి గా.
రమ్య: అదేంటి? సండే మీకు హాలిడే లేదా?
నేను: సండే ఇవాళే గా.
రమ్య: అబ్బబ్బబ్బా. సరే ఇవాళ ఏంటి ప్లాన్స్ ?
నేను: ఏముంది. సాయంత్రం రామ్ సినిమా “వారియర్” వెళ్దాము అని అనుకుంటున్నా. అప్పటివరకు ఇంట్లో ఏదో ఒక టైంపాస్.
రమ్య: అయితే మధ్యాహ్నం 2 టిక్కెట్స్ ఉప్పల్ లో రాజ్యలక్ష్మి థియేటర్ లో బుక్ చెయ్.
నేను: హే, నువ్ కూడా వస్తావా. అయినా ఆ థియేటరే ఎందుకు?
రమ్య: నువ్వు ఎంత పెద్ద వారియరో చూద్దాం అని.
నేను: ఆమ్మో! పెద్ద ప్లానేగా. ఇప్పుడే చేస్తున్నా.
రమ్య: సరే సరే. చేసి పడుకో. నా పూకు రెమ్మల్లో నుండి కారుతున్న తేనె అంతా జుర్రుకుంటున్నట్టు ఊహించుకుంటూ పడుకో.
నేను: అబ్బా, నువ్ ఆలా చెప్పకు నాకు అసలే నిద్రపట్టట్లేదు.
రమ్య: సరే సరే పడుకో. గుడ్ నైట్. సెక్సీ డ్రీమ్స్.
నేను: గుడ్ నైట్ రమ్యా.
అని చెప్పి తన మృదువైన పూ రెమ్మల నుండి మెల్లగా కారుతున్న తేనె జిగట అంతా చప్పరిస్తున్నట్టు ఊహించుకుంటూ నిద్రపోయా.
సండే మధ్యాహ్నం రానే వస్తుంది. అమ్మ తో
నేను: అమ్మ. సినిమాకెళ్తున్నా. రాత్రి లేట్ అవ్వొచ్చు రాడానికి.
అమ్మ: సరే రా. జాగ్రత్త.
ఇంక ఆ మాట చెప్పి బండెక్కి అరవై డెబ్బై స్పీడు లో కొట్టాను. అదే బండి యాక్సిలరేటర్ ని. పావుగంట లో థియేటర్ ముందు ఉన్నాను. తాను ఎప్పుడు వస్తదా అని వేయి కళ్ళతో ఎదురుచూస్తున్న. ఇంకో గంట ఉంది సినిమా కి. ఈ వెయిటింగ్ టెన్షన్ లో నేనుండగా ఎవరో స్కార్ఫ్ అమ్మాయి చేతిలో పాంఫ్లెట్స్ పట్టుకొని నా దెగ్గరికి వచ్చింది.
స్కార్ఫ్ అమ్మాయి: నమస్తే సర్. ఇక్కడ మనకి భువనగిరి దెగ్గరలో మా కొత్త వెంచర్ కడుతున్నారు సర్. మీకు ఏమైనా ఇంటరెస్ట్ ఉందా?
నేను: హలో అండి. సారీ. నేనైనా స్టూడెంట్ నే అండి. నాకు అయినా ఇంటరెస్ట్ లేదు. థాంక్ యూ.
స్కార్ఫ్ అమ్మాయి: అయితే మరి పాటలు వింటూ కొట్టుకోవడం ఇష్టమా మీకు?
దెబ్బకి నా గుండె ఆగిపోయినంత పని అయ్యింది. ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ స్కార్ఫ్ తీసేసింది. చూస్తే రమ్య.
నేను: హే రమ్యా. నువ్వేనా. మస్త్ భయపడ్డా తెల్సా.
రమ్య: హయ్యో. ఇలా భయపడితే ఎలా మ్యాన్. నేనేమో నీలో ఉన్న వారియర్ ని చూద్దాం అనుకున్నా.
నేను: ఆ వారియర్ వేరు లే. అది సరే. ఇంకా గంట ఉంది సినిమా కి. ఏం చేద్దాం అప్పటి వరకు?
రమ్య: పక్కనే కే ఎస్ బక్ర్స్ ఉంది గా. అక్కడకెళ్ళాక నువ్ నాది నాకు. నేను నీది చీకుతా. 😉
నేను: ఏంటీ !!!
రమ్య: ఐస్ క్రీం కొనుక్కుని నాక్కొని చీక్కుందాం అంటున్న సామి.! ఛీ. ఎప్పుడూ అదే నీ ధ్యాస.
నేను: సరేలే. నాకే ఉంది గుల అంతా.
అంటూ బండెక్కి పక్కనే ఉన్న బేకరీ కి వెళ్లాం. అక్కడ ఒక చాకోబార్, ఒక కోన్ ఐస్ క్రీం కొనుక్కొని ఒక మూలన ఇద్దరం ఎదురెదురుగా కూర్చున్నాం. ఆలా ఆలా మాట్లాడుకుంటుండగా మెల్లగా నా ప్యాంటు పైన ఏదో నిమురుతున్నట్టు, కదులుతున్నట్టు తెలుస్తుంది.
మెల్లగా కిందకి చూశా. రమ్య తన కుడి కాలు షూ తీసేసి నా ప్యాంటు పైన పాదం తో నిమురుతుంది మెత్తగా. మత్తుగా.
నా ప్యాంటు టైట్ అవుతుంది. చిన్నగా స్ట్రోకులు ఇవ్వడం మొదలెట్టింది. నాకేదో తెలియని మైకంలో తేలుతున్నట్టు ఉంది.
నేను కూడా తనని గెలుకుదాం అని నా కాళీ వేళ్లు తన ప్యాంటు వైపుకు పోనిచ్చా. వేలు కి అంతా జిగురు జిగురు గా తగిలింది.
నేను: ఏంటి? అక్కడ ఎలా ఓపెన్ ఉంది?
రమ్య: నా ప్యాంటు జిప్ వేరేలా ఉంటది లే. నువ్ అయితే హ్యాపీ కదా.
నేను: ఫుల్లు.
తనేమో నాకు స్ట్రోకులు ఇస్తుంటే నేనేమో తన పూకంతా కాలి వేళ్ళతో గెలికేస్తున్నా.
ఇక అవుట్ అయ్యే టైం అయ్యింది.
నేను: కారిపోయేట్టు ఉంది రమ్య.
రమ్య: వేడెక్కుతుంటే కారదా మరి. జుర్రుకో త్వరగా.
నేను: ఏంటి ఇక్కడా ?
రమ్య: ఐస్ క్రీం ఇక్కడ కాకపోతే ? థియేటర్ కి వెళ్ళేదాకా ఆగుతావా? (అంటూ చిన్నగా నవ్వుతుంది మూలుగుతూ)
నేను: ఆహా.! అవునా! సరే. నీది కూడా కారుతుంది చూడు. (అంటూ నెం గెలకడం స్పీడ్ పెంచా.)
రమ్య: అవును నాది కూడా కారుతుంది.!
నేను: జుర్రుకో మరి నువ్ కూడా!
ఇద్దరం ఇంకా ఐస్ క్రీం నాక్కుంటూ రసాలు జుర్రుకుంటున్నట్టు ఊహించుకుంటూ అలా ఒక రెండు నిమిషాలు నిశ్శబ్దంగా ఉండిపోయాం. మెల్లగా టిష్యూస్ తో తుడుచుకొని ఒకరి వాసనలు ఒకరం చూస్కొని నవ్వుకుంటూ లేచి, బిల్ పే చేసి బయటకి వచ్చాం.
ఇంకా సినిమాకి టైం అయ్యింది. థియేటర్ దెగ్గరికి వచ్చాం.
రమ్య: నా ఐస్ క్రీమే కారుస్తావా. చెప్తా థియేటర్ లో. చూద్దాం నువ్ ఎంత పెద్ద వారియర్వో.
నేను: చూద్దాం పద !
అంటూ సినిమా థియేటర్ లోకి వెళ్లాం. నెను బుక్ చేసింది మిడిల్ బాల్కనీ లోని మొదటి రో లో కుడి వైపు ఉన్న చివరి సీట్లు. అవి ఎలా ఉంటాయి అంటే. అక్కడ ఏం చేస్తున్నామో వెనక వారికి కనిపించకుండా ఉండేలా గోడ అడ్డు ఉంటుంది. అదే నాకు మంచి స్పాట్ గా అనిపించింది. నా అదృష్టానికి మా రో లో మేము ఇద్దరమే. ఒక రకంగా చెప్పాలంటే మాకు అసలు జనం ఎవరు కనిపించట్లేదు.
సినిమా మొదలయ్యి ఒక పావు గంట అయ్యింది. హాల్ అంతా చీకటిగా ఉంది. అప్పుడే విల్లన్ ఎంట్రీ. అంతా గోల గోల గా ఉంది. అప్పుడే రమ్య తన చేతిని నా ప్యాంటు పైన వేసింది. మూవీ లో మునిగిపోయిన నేను వెంటనే తేరుకున్నాను.
నేను: హే ఎం చేస్తున్నావ్.
రమ్య: నువ్ ఆ వారియర్ ని చూడడానికి వచినట్టున్నావ్. నేను నీలో ఉన్న వారియర్ ని చూద్దాం అని వచ్చా.
నేను: ఏంటి ఇప్పుడేనా.
రమ్య: నువ్ ఇలా చెప్తే దారికి రావుగాని.
అంటూ ప్యాంటు జిప్ తీసి తమ్ముడిని బయటకి లాగింది. ఆ చల్లటి ఎ సి లో నా తమ్ముడికి స్ట్రోకులు ఇస్తుంటే ఏదో వేడి తనలోని నాలోకి వస్తున్నట్టు అనిపించింది. ఇంకా సినిమా తో మాకు పని లేదన్నట్టు ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకున్నాం ఇద్దరం. మూలుగులు వింటూ తాను స్ట్రోకులు స్పీడ్ పెంచింది. నాకు కారిపోద్ది అని తనకి అర్థమై ఒక్కసారిగా ఆపేసింది.
నేను: హే ఏంటి రమ్య అలా ఆపేశావ్? ఇంకొక్క 10 సెకండ్లు చేయాల్సింది. అయిపోయేది.
రమ్య: నీకు వేడి తగ్గుద్ది. మరి నా వేడి ఎలా చల్లారుస్తావ్?
నేను: అదీ పాయింటే కదా. ఒక పని చేద్దాం. నువ్ పా ఒడి లో కూర్చో. ఇటు రా.
రమ్య: హే నీకేమైనా పిచ్చా.? ఎవరైనా చూస్తే ఎంత చెండాలంగా ఉంటాదో.?
నేను: ఎవరు చూడరు. పైగా సినిమా ఇంటర్వెల్ కి ఇంకో అరగంట పైనే ఉంది. నువ్వు రా బంగారం. నీ వేడి తో పాటు నీలో ఉన్న వీర్యాన్ని కూడా బయటకి పంపిస్తా.
రమ్య: సరే ఉండు.
అంటూ నా పైకి వచ్చి నా వొళ్ళో కూర్చుంది. నేను నా సీట్ ఇంకా వెనక్కి వెళ్తుందేమో అని కొద్దిగా కదిలించి చూసా. అబ్బా. బస్సు లో సెమి స్లీపర్ సీట్ లా కొద్దిగా వెనక్కి వెళ్ళింది. తనేమో నాపైన పడుకుంది. మెల్లగా నా ఎడమ చెయ్యి తన పూకువైపుకి పంపిచ్చా. కుడి చేత్తో తన నడుము గిల్లుతున్నా. మెడ పై ముద్దులు పెడుతూ కుడి చేత్తో తన సాను ముచికలు నిమురుతూ ఉన్నా. రమ్య ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోతుంది.
రమ్య: అరేయ్ ఏం చేస్తున్నావ్ రా బాబు. ఎక్కడ నేర్చుకున్నావు ఇవన్నీ. పిచ్చెక్కిస్తున్నావ్. ఎవరినైనా ముందు దెంగావా ఏంటి.?
నేను: నాకు ఇలా చేయనిచ్చే గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చిన మొదటి అమ్మాయివి నువ్వే. ఇంకెవ్వరు లేరు. రారు కూడా.
అంటూ అన్ని పనులకి స్పీడ్ పెంచాను. తాను నన్ను ఒక్క నిమిషం ఆపి తన ప్యాంటు అంతా కిందకి లాగి మళ్ళీ కూర్చుంది నా పైన. తన పూరెమ్మలు నా సుల్లికి తగులుతూ ఉన్నాయి. ఆ వేడి అమోఘం. చలికాచుకున్నా తెలీదు.
తాను కూడా నా తమ్ముణ్ణి చేతిలోకి తీస్కొని స్ట్రోకులు ఇవ్వడం మళ్ళీ మొదలెట్టింది. నేను కూడా తన పూకంతా గెలికేస్తూ సాన్లు పిసికేస్తూ తన పెదాల్ని, ఆ పెదాల నుండి వస్తున్న ఎంగిలంతా జుర్రేస్తున్నా. ఒక్కసారిగా ఇద్దరం కార్చేసుకున్నాం. అలానే ఒక పది నిమిషాలు తాను నా ఒడిలోనే రెస్ట్ తీసుకుంది.
రమ్య: పెద్ద వారియర్ వే రా బాబు నువ్వు.
నేను: మరేమనుకుంటున్నావ్ నా గురించి. ఎన్నో ఏళ్ళు వేచి చూసాను ఇలాంటి సందర్భాల కోసం. అవకాశం ఇస్తే వదులుకుంటానా చెప్పు.
రమ్య: అబ్బ. సర్లే. ఇంటర్వెల్ టైం అయ్యేలా ఉంది. తుడుచుకో అంతా.
అని చెప్పి తన దెగ్గర ఉన్న టిష్యూస్ ఇచ్చింది. తాను కూడా అంతా తుడుచుకొని కూర్చుంది తన సీట్ లో. ఒక 5 నిమిషాల్లో ఇంటర్వెల్ వచ్చింది. లైట్లు వేశారు. లేచి చూస్తే ముందు ఉన్నంత జనం కూడా లేరు. అది చూసి
రమ్య: మనం కూడా ఎటైనా బయటకి వెళ్దాము కదా. ఎలాగో సినిమా కూడా చూడలేదు మొదటి నుండి.
నేను: హమ్మయ్య. నేను కూడా అదే అనుకుంటున్నా రమ్య. ఎక్కడికెళదాం చెప్పు.?
రమ్య: ముందు అయితే హాల్ నుండి బయటకి పద చెప్తా.
నేను: సరే పా పోదాం.
అనుకుంటూ బయటకి వచ్చాం.
సరే. మరి అక్కడ నుండి ఎటు వెళ్ళామో నాకు కూడా సస్పెన్సే. చెప్తాను వచ్చే భాగం లో. వెయిట్ చేయండి.
నా అనుభవం మరీ సాగించి చెప్పాను అనుకోకండి. మీకు కూడా సరిగ్గా అర్థమవ్వాలి అనే నా ఈ వివరణ అంతా. నచ్చింది అని ఆశిస్తున్నాను. కామెంట్స్ ఏమైనా ఉంటె చెప్పండి. కథ ని కూడా షేర్ చేయండి.
ఇంతవరకు పూర్తిగా చదివినందుకు ధన్యవాదాలు. నా అనుభవాన్ని మీ అందరికి ఎలా తెలియజేసానో చెప్పడానికి మీ ఫీడ్ బ్యాక్ ఇవ్వండి. కామెంట్స్ ఇవ్వండి. నాతో ఏదైనా చెప్పాలి అనుకుంటే నా మెయిల్ ఐడి – wickedvicky143@gmail.com కి మెసేజ్ చేయండి. ( ఆ అమ్మాయి గురించి మాత్రం అడగొద్దు ప్లీజ్). మళ్ళీ కలుద్దాం. బాయ్.